Auckland
Door: Marianne
Blijf op de hoogte en volg Marianne
15 September 2017 | Nieuw Zeeland, Auckland
Lieve lezers,
nu dan toch eindelijk op mijn land van bestemming aangekomen: Nieuw-Zeeland! Gelukkig ging de vlucht van Hongkong naar Auckland een stuk beter :). Ik heb zelfs een paar uurtjes geslapen. Eenmaal op het vliegveld van Auckland aangekomen, merkte ik al snel dat de strenge controle zoals je op tv ziet en waar iedereen voor waarschuwt, ook echt waar is! Ik heb geloof ik 3 controles gehad.. Aangezien ik van plan ben op wat boerderijen te gaan werken, heb ik mijn 'werkhandschoenen' meegenomen. Helaas voor mij hebben deze in Nederland wat aarde gezien, dus moest ik in de speciale rij om ze ergens uit mijn tas te vissen en te laten controleren. Dat duurde zo'n half uur geloof ik. Gelukkig was alles prima en mocht ik het land in.
Dit keer had ik totaal geen moeite om bij mijn hotel te komen; het lijkt alsof dit land compleet op mij aangepast is :). Alle informatie die ik nodig heb, wordt gegeven, dus dat is een eitje!
Op de dag van aankomst ben ik eigenlijk alleen maar mijn hotel uit geweest om boodschappen te doen. Lopend door de hoofdstraat werd ik aangesproken door een jongen (jongeman?man? Aangezien ik zelf een beetje in mijn Britney Spears 'not a girl, not yet a woman' -fase zit, weet ik eigenlijk ook niet hoe ik een leeftijdsgenoot van het andere geslacht moet benoemen hihi). In ieder geval stelde hij zich voor als Brian en na een kort gesprekje (waaruit bleek dat hij zowel een Amerikaans als Nieuw-Zeelands paspoort heeft; ultieme geluksvogel) vroeg hij om mijn nummer. De volgende dag zijn we 's avonds samen wat gaan eten en naar een pub geweest. Dit was erg gezellig, dus de dag erna heeft hij me door Auckland rond geleid. Leuk om de stad te zien vanuit iemand die er bekend is. Uiteindelijk minstens 3 uur rond gelopen, dus dat betekende zeker spierpijn voor de dag erna! Had ik misschien toch nog wat meer moeten sporten thuis...
Voor mijn vertrek had ik me aangemeld bij een organisatie (WWOOF), waar zowel hosts als backpackers zich kunnen aanmelden. Hosts verschaffen onderdak en maaltijden in ruil voor werk in hun (boeren)bedrijf. Ik was gecontacteerd door een gezin uit Auckland die mij uitnodigden een tijd bij hen te verblijven. Afgaande op hun profiel had ik niet het idee dat ze een bedrijf runnen, dus ik vroeg me af wat voor werk er gedaan zou moeten worden.. Eenmaal hier aangekomen werd al snel duidelijk dat er hier genoeg te doen is! Jeetje, wat een mega huis ben ik in terecht gekomen! Met vooral ook heel veel grond. Deze mensen hebben een groot huis met zwembad, tennisbaan, 4 auto's, etc. en eigen grond zo ver je kijken kan. En wat een uitzicht! Echt schitterend. Bij deze familie verblijven op dit moment ook nog 2 andere gasten, een Frans koppel van een jaar of 30. Erg leuk om met hen te kletsen en ervaringen te delen. Ze spreken behoorlijk goed Engels voor Fransen, maar ze spreken de H niet uit; koffie is niet hot, maar ot. Grappig en verwarrend tegelijkertijd. (Vandaag riep Lilou uit dat ze zo 'angry' was, terwijl ze alleen maar 'hungry' bedoelde haha).
Gisteren hadden we ons dagje vrij en zijn we met z'n 3-en naar Rangitoto Island gegaan. Een vulkanisch eiland net boven Auckland. Met de ferry heen en weer en op het eiland zelf een wandeling gemaakt van 2,5 uur. Op dit eiland was toevallig ook een groep schoolkinderen aanwezig, dus dat wakkerde mijn leerkracht-gevoelens weer goed aan ;). Heerlijk om te zien hoe al die kinderen anders reageren op alles wat ze meemaken. De een erg uitbundig en luid zingend, terwijl een ander niet ver van de begeleider wijkt en pas een uitzicht constateert als ze gezegd wordt haar hoofd op te tillen.
Ik ben nu 3 dagen hier en denk iets van 2 weken te blijven. Ik voel me hier op mijn gemak, Paddy en Pauline (de hosts) zijn erg aardig en makkelijk, het is een prachtige plek en lekker goedkoop. Elke avond gaat de tv aan of wordt er een spelletje gespeeld; helemaal a la Mari dus. Ook het Engels gaat na een week al erg soepel. Ik begin zelfs al in het Engels te denken en grapjes te maken (aangezien ik in het Nederlands mega grappig ben, moet ik dat in het Engels natuurlijk wel evenaren..).
Vandaag ook mijn eerste zonovergoten dag gehad! Ik ben heerlijk aan het genieten =D.
Liefs, Marianne
Ps: De toegevoegde foto bij dit verslag is het uitzicht vanaf het huis van Paddy en Pauline.
nu dan toch eindelijk op mijn land van bestemming aangekomen: Nieuw-Zeeland! Gelukkig ging de vlucht van Hongkong naar Auckland een stuk beter :). Ik heb zelfs een paar uurtjes geslapen. Eenmaal op het vliegveld van Auckland aangekomen, merkte ik al snel dat de strenge controle zoals je op tv ziet en waar iedereen voor waarschuwt, ook echt waar is! Ik heb geloof ik 3 controles gehad.. Aangezien ik van plan ben op wat boerderijen te gaan werken, heb ik mijn 'werkhandschoenen' meegenomen. Helaas voor mij hebben deze in Nederland wat aarde gezien, dus moest ik in de speciale rij om ze ergens uit mijn tas te vissen en te laten controleren. Dat duurde zo'n half uur geloof ik. Gelukkig was alles prima en mocht ik het land in.
Dit keer had ik totaal geen moeite om bij mijn hotel te komen; het lijkt alsof dit land compleet op mij aangepast is :). Alle informatie die ik nodig heb, wordt gegeven, dus dat is een eitje!
Op de dag van aankomst ben ik eigenlijk alleen maar mijn hotel uit geweest om boodschappen te doen. Lopend door de hoofdstraat werd ik aangesproken door een jongen (jongeman?man? Aangezien ik zelf een beetje in mijn Britney Spears 'not a girl, not yet a woman' -fase zit, weet ik eigenlijk ook niet hoe ik een leeftijdsgenoot van het andere geslacht moet benoemen hihi). In ieder geval stelde hij zich voor als Brian en na een kort gesprekje (waaruit bleek dat hij zowel een Amerikaans als Nieuw-Zeelands paspoort heeft; ultieme geluksvogel) vroeg hij om mijn nummer. De volgende dag zijn we 's avonds samen wat gaan eten en naar een pub geweest. Dit was erg gezellig, dus de dag erna heeft hij me door Auckland rond geleid. Leuk om de stad te zien vanuit iemand die er bekend is. Uiteindelijk minstens 3 uur rond gelopen, dus dat betekende zeker spierpijn voor de dag erna! Had ik misschien toch nog wat meer moeten sporten thuis...
Voor mijn vertrek had ik me aangemeld bij een organisatie (WWOOF), waar zowel hosts als backpackers zich kunnen aanmelden. Hosts verschaffen onderdak en maaltijden in ruil voor werk in hun (boeren)bedrijf. Ik was gecontacteerd door een gezin uit Auckland die mij uitnodigden een tijd bij hen te verblijven. Afgaande op hun profiel had ik niet het idee dat ze een bedrijf runnen, dus ik vroeg me af wat voor werk er gedaan zou moeten worden.. Eenmaal hier aangekomen werd al snel duidelijk dat er hier genoeg te doen is! Jeetje, wat een mega huis ben ik in terecht gekomen! Met vooral ook heel veel grond. Deze mensen hebben een groot huis met zwembad, tennisbaan, 4 auto's, etc. en eigen grond zo ver je kijken kan. En wat een uitzicht! Echt schitterend. Bij deze familie verblijven op dit moment ook nog 2 andere gasten, een Frans koppel van een jaar of 30. Erg leuk om met hen te kletsen en ervaringen te delen. Ze spreken behoorlijk goed Engels voor Fransen, maar ze spreken de H niet uit; koffie is niet hot, maar ot. Grappig en verwarrend tegelijkertijd. (Vandaag riep Lilou uit dat ze zo 'angry' was, terwijl ze alleen maar 'hungry' bedoelde haha).
Gisteren hadden we ons dagje vrij en zijn we met z'n 3-en naar Rangitoto Island gegaan. Een vulkanisch eiland net boven Auckland. Met de ferry heen en weer en op het eiland zelf een wandeling gemaakt van 2,5 uur. Op dit eiland was toevallig ook een groep schoolkinderen aanwezig, dus dat wakkerde mijn leerkracht-gevoelens weer goed aan ;). Heerlijk om te zien hoe al die kinderen anders reageren op alles wat ze meemaken. De een erg uitbundig en luid zingend, terwijl een ander niet ver van de begeleider wijkt en pas een uitzicht constateert als ze gezegd wordt haar hoofd op te tillen.
Ik ben nu 3 dagen hier en denk iets van 2 weken te blijven. Ik voel me hier op mijn gemak, Paddy en Pauline (de hosts) zijn erg aardig en makkelijk, het is een prachtige plek en lekker goedkoop. Elke avond gaat de tv aan of wordt er een spelletje gespeeld; helemaal a la Mari dus. Ook het Engels gaat na een week al erg soepel. Ik begin zelfs al in het Engels te denken en grapjes te maken (aangezien ik in het Nederlands mega grappig ben, moet ik dat in het Engels natuurlijk wel evenaren..).
Vandaag ook mijn eerste zonovergoten dag gehad! Ik ben heerlijk aan het genieten =D.
Liefs, Marianne
Ps: De toegevoegde foto bij dit verslag is het uitzicht vanaf het huis van Paddy en Pauline.
-
15 September 2017 - 14:04
Johan:
Wát een bofkont. Dat klinkt erg goed.
En, misschien als schnabbel naast 'juf': reisverslagen schrijven. Dat doe je leuk.
-
15 September 2017 - 15:14
Jennette:
Leuk verhaal Mari!
Fijn om te horen dat je geniet -
15 September 2017 - 15:44
Sophie:
Hahaha nu al sjans! Lekker bezig hoor ;)
Leuk om af en toe wat te lezen. Liefs! -
15 September 2017 - 17:35
Alice:
Hoi lieve meid,
Je bent zeker grappig en ik lees je verhalen met plezier!
Leuk dat je zoveel jonge mensen ontmoet en met ze optrekt.
Kus en tot de volgende blog maar weer -
15 September 2017 - 17:39
Jacco:
Leuk verhaal Mari! En wat klinkt het goed allemaal. Leuk dat je ook met de Fransen bent gaan wandelen. Slim ook, mocht je de boot terug missen -
15 September 2017 - 19:22
Jolein:
Veel plezier daar, Marianne. -
16 September 2017 - 10:37
Janneke:
oi(zonder h), dappere nicht,
Wat goed om jezelf en anderen genderneutraal te benaderen :-) heel hip ook en geeft veel meer mogelijkheden en minder vooroordelen. Een echte Kampenaar spreekt de h ook niet uit. "Oe eit nouw" is zoiets als "Hoe gaat het". Ik kan me voorstellen dat je grappige misverstanden kunt krijgen.
En wat een leuk adres, om zo te beginnen. Dat geeft vertrouwen voor de rest van de tijd.
Wat zit je al in een andere wereld hé? Heel leuk om te lezen allemaal. Ik probeer het voor me te zien en leef met je mee. Hartelijke groetjes van mij. -
19 September 2017 - 06:29
Lenny:
Hoi Marianne,
Heerlijk om je verslag te lezen. Leuke stijl ook;)
Wat een ervaringen en bijzonder hoe je invulling geeft aan je reis.
Liefs Lenny
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
