Oversteek naar het zuidereiland
Door: Marianne
Blijf op de hoogte en volg Marianne
07 November 2017 | Nieuw Zeeland, Nelson
voor maar 2 dollar een half uurtje achter de computer om voor jullie een blog te schrijven, niet slecht toch ;).
In mijn vorige blog was ik geeindigd in Wellington, bij een Nederlands gezin. Daar ben ik uiteindelijk 10 dagen gebleven. Het is een super leerzame tijd geweest! Mijn angst voor ganzen is een klein beetje overwonnen, ik heb een stukje van 'My heart will go on' (Titanic) leren spelen (en was onderweg met oefenen van 'Let it go'(Frozen) speciaal voor wat oud-collega's, maar dat lukte niet zo best..), heb mega veel spinnenwebben verwijderd (weer een angst overwonnen), heb een aantal lekkere vegetarische recepten aan mijn kookkunsten kunnen toevoegen, kan nu heel goed een houtstapel maken en... ben weer even herinnerd aan hoe fijn ik het vind om in een hangmat te liggen :). Daarnaast heb ik veel avonden met de kinderen (en soms ook ouders) doorgebracht met spelletjes spelen, erg leuk en gezellig!
Tijdens mijn verblijf daar ben ik twee keer naar het centrum van Wellington geweest om met vrienden af te spreken. De eerste keer ging ik met de fiets naar het station om daar de trein te pakken naar het centrum. Paar kleinigheidjes.. thuis kan je soms tijdens het fietsen je best doen om er zo aantrekkelijk mogelijk uit te zien om te worden nagefloten, maar dat is hier niet.. Allereerst is een helm verplicht, wat toch een groot deel van de charme al weghaalt en ten tweede zweet je je rot, want de heuvels zijn killing! Ik heb zelfs een stuk gelopen haha. Maar goed, eenmaal op het station aangekomen, leek alles perfect te gaan lukken. Totdat het besef kwam dat precies dat weekend er bussen zouden rijden in plaats van treinen. Dus ik op zoek naar de prachtige 'NS-bussen' borden, die hier helaas nergens te vinden waren.. (Waar moet ik dan op die bus gaan wachten?!) Gelukkig stond er verderop een jongeman die mij de goede richting op wees ('Do you see ALL those people? That's where it is.') Top eerste indruk maar weer gemaakt.
De dag zelf was erg gezellig! Een tijdje door de stad gelopen, de botanic gardens bezocht en lekker vertoefd op het strand. Wellington staat bekend als 'windy Welly', omdat het er veel en hard waait. Gelukkig merk je hier vrij weinig van als je plat op het strand ligt.
De tweede keer werd ik opgehaald met de auto bij het huis van mijn WWOOF-familie, dus geen gedoe met fietsen/treinen/bussen dit keer.
Na het verblijf bij de familie, heb ik ook nog een aantal dagen in een hostel in Wellington centrum doorgebracht. Ik had prachtig zonnige dagen, dus heb heerlijk genoten! Een van de hoogtepunten was het 'Te Papa' museum; zo groot dat je er eigenlijk een hele dag voor moet uittrekken. Ik was vooral gefascineerd door het gedeelte over de aardbevingen(interactief; leren door te doen) en het stuk over de Eerste Wereldoorlog (met mega grote wassen beelden van soldaten; ik denk dat een arm even groot was als mijn hele lichaam). Ook heb ik het Parlementsgebouw bezocht, precies een dag na de grote verhuizingen van de partijen (verkiezingen waren hier in volle gang en nu is er een andere partij aan de macht). Een mooi gebouw, maar ik vond het lastig om mijn aandacht bij de rondleiding te houden.. Wat wel erg interessant was, was een filmpje over hoe ze het gebouw 'aardbeving-bestendig' hebben gemaakt; ingenieus en gaaf!
Toen kwam het moment om de oversteek te maken naar het zuidereiland! Men zegt dat de twee eilanden erg van elkaar verschillen, en dat is ook echt zo! Al op de ferry richting de overkant, zie en voel je het 'stadse' veranderen in puur natuur. Mooi om tussen de bergen door te varen.
Op het zuidereiland kom je aan in Picton. Iemand had mij een bepaald hostel daar aangeraden met elke avond (gratis!) appelcrumble met ijs. Zeer goede aanrader, het was heerlijk! Via Facebook heb ik de Canadese Keara leren kennen. Met haar had ik de volgende dag afgesproken om de Queen Charlotte Track te gaan wandelen. Maarr.. bij nader inzien vonden we de prijs voor de watertaxi om er te komen veel te hoog (70 dollar!!). Gelukkig was er een plan b; de Snout track. Volgens mij net zo mooi en helemaal gratis ;). In mijn hostel kwam ik iemand anders tegen die ook mee wilde en zo gingen we de volgende dag met zn 3-en op pad. Wat een prachtige wandeling! Af en toe wat zwaar en steil, maar met schitterende uitzichten. Enorm genoten!
Na Picton ben ik verder gereisd naar Nelson, de zogeheten zonnestad. Die zon is er ook zeker, maar vandaag is toch echt erg regenachtig! Maar geen probleem, want daardoor gaf ik mezelf wat tijd om achter deze computer plaats te nemen. Ik moet heel eerlijk zeggen dat ik de stad wat vind tegenvallen.. Ik heb inmiddels gemerkt dat ik het leuk vind om parken en tuinen te bezoeken in een stad, maar de parken hier zijn eigenlijk alleen voor sporters. Niet geschikt om lekker even te gaan zitten/liggen en een boek te lezen. Wel heb ik hier ook een kleine wandeling gemaakt naar het hoogste punt voor een mooi uitzicht (wederom met Keara, die hier ook zit ;) ). Ook heb ik 'Founders Park' bezocht, waar het historische Nelson is nagebouwd. Het oogt een beetje als een oud dorp, met een ouderwetse barbier, sigarenwinkel, drukkerij, etc. Ook zijn er oude vervoersmiddelen gepresenteerd (vliegtuigen, treinen, auto's, bussen etc.) Je waant je echt even in de tijd van toen.
Na dit verblijf in Nelson, ga ik aan mijn volgende avontuur beginnen! Keara was in contact gekomen met twee andere reizigers die een autotocht langs de westkust gaan doen. Bij dit gemengde reisgezelschap van vrouwen (28-jarige Canadese, 30-jarige Engelse, 21-jarige Duitse) ga ik mij aansluiten! We reizen met een auto en tent. Twee van ons slapen 's nachts in de auto en de andere twee in een tent. Er staat ook al een 2-daagse wandeling op de planning, waarbij we gaan overnachten in een hut, zich bevindend aan het eind van de wandeling in de middle of nowhere. Bring it on! Daarvoor heb ik natuurlijk mijn slaapzak, mok, spork, mes, etc. meegenomen; kan ik het eindelijk gebruiken ;).
Deze trip betekent wel dat ik vanaf vrijdag voor 2 weken wat slechter bereikbaar zal zijn, aangezien de wifi niet zomaar uit de bergen naar je toevliegt. Perfect moment denk ik om ook even offline te gaan.
Wederom sluit ik af met een persoonlijk stukje. Het zou kunnen dat ik zoiets al eerder geschreven heb, maar ik kan allemaal niet onthouden wat ik in mijn eigen reisdagboek opschrijf, naar mensen app of daadwerkelijk op mijn blog zet.. En ik ben te lui om terug te lezen ;). Mocht ik in herhaling vallen, skip dan maar lekker! Maarr..
Eigenlijk ben ik best trots op mezelf, als mens en als reiziger. Als ik zo om me heen kijk, heb ik alles toch aardig goed voor elkaar! Mijn rugzak is maar 40 liter (en ik red me prima), ik kom redelijk goed uit met mijn budget elke maand, weet een goede balans te vinden tussen gezond en wat minder gezond hihi, heb goed voor ogen wat ik wil(ja, toch eigenlijk wel!) maar kan ook toegeven als het even niet lukt of lastig is, durf tijd voor mezelf te nemen maar kan ook goed contacten leggen. En tegelijkertijd kom ik steeds meer tot het besef dat ik ontzettend gelukkig ben en zeker ook mag zijn met wat ik thuis heb! Zoveel lieve en leuke mensen om mij heen; dat ga ik nu des te meer waarderen. Super cliche, maar echt waar.
Speciaal woordje voor mijn ouders: jullie zijn echt de beste ouders die ik me kan wensen! Via deze weg, zodat iedereen mee kan lezen: ik ben ontzettend blij met jullie onvoorwaardelijke steun en liefde!
Mijn volgende blog zal uiteraard na mijn outdoor/kampeer trip zijn, dus wees voorbereid op interessante verhalen! ;)
Kusjes van mij
-
07 November 2017 - 06:12
Jacco:
Dank voor weer een leuke blog Mari, wat maak je toch een hoop mee. En wat leuk hoe je steeds weer contacten legt. Veel plezier de komende weken -
07 November 2017 - 07:48
Ivo:
Hoi Marianne, de spork was mij onbekend maar google wist het gelukkig. Al had ik wel een vermoeden ;) Blij om te lezen hoe je het naar je zin hebt. Heel veel plezier de komende trip en doeiiiii -
07 November 2017 - 11:00
Harry En Linda:
Goedemorgen Marianne, Ook ik moest even opzoeken wat een spork is. Simpel een combinatie van een vork en lepel, scheelt weer in het gewicht. Recent nog je moeder en grote zus gesproken en we vroegen ons af, wanneer verschijnt het volgende verslag. Maar ik besef ook dat je grote en mooie verhalen niet op de kleine toetsen van de telefoon gaat maken. Maar ook naast het medium waarbenjij.nu is er frequent contact met het thuisfront. Goed dat je zoveel initiatieven ontplooit en geniet van het leven. Onderga de komende weken je campertrip, je zal er geen spijt van krijgen. We hebben recent 32 dagen in een camper doorgebracht, maar dat is waarschijnlijk niet te vergelijken met de kampeer/outdoor trip die je gaat maken. Veel plezier toegewenst en lekker eten met spork en mes, gr Harry en Linda -
07 November 2017 - 11:27
Géry:
So proud of you!!!!!!!!! xG -
07 November 2017 - 12:40
Alice:
Lieve Mari,
Dank voor je leuke blog en lieve woorden, xxx Wat doe je het goed, ik ben trots op je!
Fijn dat je steeds medereizigers en vrienden op je pad krijgt om ook samen van alles te ondernemen.
En nu op naar het avontuur aan de westkust van het Zuidereiland.
Het wordt vast een bijzondere ervaring, enne...je kan dan wel je spork en mes bij je hebben, maar dan moet er wel wat te sporken zijn, hihi, Stefano's Pizza zit daar vast niet!
Veel plezier en een mooie tocht gewenst,
kus,
mamsie -
07 November 2017 - 19:12
Leontien:
Wat fijn om te lezen dat je nu eindelijk trots bent op jezelf! En misschien ook wel mag zijn van jezelf! Misschien hoef je dat : " Let it goooo" dan ook niet verder te oefenen, alhoewel ik dat bij je thuiskomst best nog wel met je wil zingen. -
07 November 2017 - 19:16
Leontien:
Ook in Nederland is het internet niet altijd al te best....blijkt.....de helft van mijn bericht staat er niet op...
Ik had nog zoiets geschreven als dat ik vooral die autoslaapplaats goed voor me zag....op de achterbank, in de kofferbak of toch maar over de 2 voorstoelen.... -
08 November 2017 - 11:23
Johan:
hey dochter,
het was al zo leuk en het gaat nóg leuker worden. En ook heel erg mooi. Foto's met een stralende dochter doen het heel goed hier op het thuisfront. Volgens mij is je volgersschare nog steeds aan het groeien, ook leuk en je verhalen zijn het waard. Leuk om zo met je mee te gaan op reis, virtueel dan weliswaar.
Je besef dat je een toppertje bent is mooie winst. Mag je van genieten wat mij betreft. Ook heel fijn dat je het 'thuis', in de breedste zin van het woord, zo waardeert. Altijd goed, ook voor dat thuisfront.
En, sommige mooie woorden die je voor mij en Alice opschrijft, vervelen écht niet hoor, die ga ik niet skippen. Al zou ik ze eerder hebben gelezen.
Op onze donderdagavond en nacht op weg met vier vrouwen, een auto en een tent. Dat wordt vast een leuk avontuur. Geniet ervan. Die westkust is práchtig.
groetjes, xxx, paps
-
09 November 2017 - 22:14
Annet:
Hoi Marianne
Vandaag zitten lunchen op het werk met jouw trotse mam! Leuk om te horen wat je allemaal meemaakt en meegemaakt hebt. Nog leuker dat ik het nu allemaal heb kunnen lezen.... -
19 November 2017 - 09:19
Janneke:
Hé dappere nicht, ik lees wat laat jouw blog. Ondertussen ben je al onderweg in een auto met 3 spik splinter nieuwe vriendinnen. Goed scenario voor een film! Wat gaat het allemaal heerlijk voorspoedig. Je doet ook goed te best, zo te lezen, en leert jezelf goed kennen. Mooi is dat. Natuurlijk het thuisfront wacht op je, geeft je de ruimte te doen wat je wilt zodat je kunt groeien. Dat is waardevol. En jij pakt die kans. Hier worden de dagen ondertussen alweer korter, Sinterklaas is in het land en het weer is vaak miezerig. Ik hou wel van de afwisseling in ons klimaat. Het voelt steeds weer als een soort van nieuw begin. Ook al is, alle dagen mooi weer, ook wel een aanlokkelijk beeld... Ik ben benieuwd wat jij straks weer van ons kikkerlandje vindt.. eerst dit avontuur. Hartelijke groetjes van Janneke -
04 December 2017 - 12:25
Jolanda:
Lieve Marianne, wauw....... ik ben ook direct trots op jou! Wat heerlijk om te lezen wat je allemaal aan nieuwe inzichten opdoet. Weet je ons avondwandelingetje hier in Bussum nog toen je vertelde dat je ging stoppen op school...... toen zeiden we tegen elkaar dat je eerst van jezelf moest houden om ook van een ander te kunnen houden. Ik heb zo het gevoel dat je dat steeds beter afgaat.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley