Wwoofing en Queenstown
Door: Marianne
Blijf op de hoogte en volg Marianne
23 December 2017 | Nieuw Zeeland, Queenstown
Kia ora!
Mijn laatste blog geeindigd in Dunedin bij een wwoofing plek. Ik ben hier 5 dagen gebleven. Twee net wel/net niet gepensioneerden. Rustig plekje. De man des huizes had een verschrikkelijk accent, dus dat was even wennen! Uiteindelijk lukte het aardig en hoefde hij niet alles 3x te zeggen hihi. Een dagje met ze op pad geweest voor een fietstochtje (letterlijk TJE; ik geloof dat het 15 minuten duurde haha). Maar was gezellig en kreeg ook nog een koffie en lunch achteraf.
Daarna ging ik naar een andere wwoofing plek in Queenstown. Dit was een hele andere ervaring.. De vrouw des huizes, Janet, kwam me ophalen bij het busstation en ik kreeg niet eens een hand of andere vorm van kennismaking.. Was op zich al opmerkelijk. Eenmaal bij het huis aangekomen, bleek dat Janet panisch is voor bedbugs (had ze een nare ervaring mee gehad, dus valt wat voor te zeggen..). Dus moesten al mijn spullen buiten op het balkon blijven. Naast haar koffer die dus vol zat met bedbugs, hmm.. Ik mocht alleen het hoognodige mee naar binnen nemen en dat vooral goed afkloppen. Zo gezegd, zo gedaan; ik ben de beroerdste niet. Dan 2 seconden voordat ze mijn slaapkamer laat zien, vertelt ze me dat ik een kamergenoot heb! Goed, dat is niet gebruikelijk.. En bedankt voor het zo op tijd zeggen. Gelukkig bleek dit een heel aardig meisje te zijn (Lea, 18 jaar, Duits) en was zij mijn redding om daar te overleven. Ik heb Janet de rest van de avond niet meer gezien en moest dus alles wat me te doen stond van Lea horen. Prima, zal wel. Volgende morgen op tijd opgestaan. Ontbijtje gemaakt en wilde aan de tafel in de eetkamer gaan zitten, maar NEE! Dit was voor de gasten. Ik moest buiten gaan zitten. Goed.. Ook stonden er eieren klaar, maar toen ik vroeg of ik die mocht klaarmaken voor mezelf, keek Janet alsof ik zojuist iets heel raars had gezegd.. Natuurlijk was dit ook alleen voor de gasten. Samen met Lea in de ochtend de klusjes afgewerkt en 's middags tijd voor mezelf. Lea ging bungeejumpen, dus zou er tot laat in de avond niet zijn. Goed moment voor mij om tijdens het eten de rest van dit mega opmerkelijke en ongemakkelijke gezin te ontmoeten. Ik stelde mezelf voor, maar kreeg alleen wat gemompel terug. En blijkbaar praten ze niet echt tijdens het eten, dus wederom zeer aangenaam. Gelukkig kon ik 's avonds laat bij Lea mijn hart luchten en die zei dat het inderdaad altijd zo gaat en zij de gezamenlijke momenten zo kort mogelijk laat duren. Goed idee! Ik had eigenlijk afgesproken 10 dagen te blijven, maar Lea zou na 6 dagen vertrekken en om zonder haar 'verder te moeten' zag ik echt niet zitten! Dus besloot ik dat dit een uitgelezen kans was voor wat assertiviteitstraining en wilde de volgende dag met Janet gaan praten. Maarrr de volgende ochtend was ze nergens te bekennen. Niemand overigens.. Lea en ik zijn gewoon ons dagelijkse ding gaan doen en 's middags Queenstown centrum in gegaan. We kwamen rond 6 uur weer thuis en meestal hebben we avondeten tussen 6 en 7. Er werd nog niet in de keuken gerommeld, dus gingen we nog even naar onze kamer. Om half acht nog steeds niks.. Ik ging beneden checken, maar er was niemand. Ik besloot even beneden te blijven en 5 minuten later kwam de man des huizes naast me staan. (zonder iets te zeggen!) Ik vroeg of alles oke was en kreeg een 'nee'. Blijkbaar lag Janet in het ziekenhuis.. Ze had al weken last van verkoudheid/benauwdheid en het was blijkbaar die nacht tot een dieptepunt gekomen. Super zielig. Ik probeerde meer te vragen en begrip te tonen, maar er kwam weinig uit (man van weinig woorden..). Einde gesprek: 'So, there will be no diner tonight en the next days; I went out for diner.' Dus.. Voorzichtig vroeg ik of we dan misschien een eitje voor onszelf mochten bakken (heeeel voorzichtig, want eieren was natuurlijk een verkeerd gespreksonderwerp zoals eerder bleek). Dit mocht dan wel, zolang we het simpel hielden. Zo zijn we een aantal dagen verder gegaan en Janet lag al die tijd in het ziekenhuis. Geen moment dus voor mij om met haar te praten. Maar ik wilde echt weg! Dus besloot ik het maar met manlief te bespreken. Maar ja, die zegt nooit wat, dus verder dan 'ok' kwam ik niet. Toen ik weg was, kreeg ik nog een mailtje van Janet dat ze zich in de steek gelaten voelde.. Wat ik wel begreep, maar de situatie daar thuis was echt niet fijn. Een keertje voor mezelf kiezen kan ook geen kwaad.
Toch bracht mijn verblijf daar ook leuke punten, namelijk heel vaak op stap gaan! 18-jarige meisjes doen dat overwegend nogal graag, dus daar ging ik.. Ik ben geloof ik de afgelopen week vaker uit geweest dan ik normaal gesproken in een jaar doe thuis! Leuke clubs ontdekt, leuke mensen ontmoet, veel gezelligheid! Bovendien betekende dit late opblijven dat we niet in de rij hoefden te staan voor een 'Fergburger'. Dit is een absoluut begrip hier in Queenstown en overdag staat er een rij tot aan het einde van de straat, met een hele lange wachttijd. Maar om 4 uur 's nachts niet, top!
Sinds ik weg ben bij Janet, ben ik ziek geweest. Nog steeds een beetje eigenlijk. Al de tweede keer nu! Ik heb denk ik twee dagen koorts gehad en nu voelt het alsof mijn volledige mond ontstoken is. Ik leef dus op ibuprofen en smoothies (koud en drinkbaar kan ik redelijk verdragen). Maar het gaat langzamerhand beter.
Ik hoorde vanuit verschillende hoeken over de sneeuwval in Nederland! Wow, wat vroeg! En wat ben ik blij dat ik dat mis haha. Soms wil ik al wel naar huis hoor (ben een beetje aan het 'aftellen', nog 2 maanden), maarr.. het besef in sneeuw en kou thuis te komen, doet me mijn gedachte herzien. En bovendien is er nog genoeg te zien en te beleven! Gewoon weer even wat positieve spirit oppikken!
Met Kerst staan er wat bbq's op het programma met andere Nederlanders en hostel genoten, dus wordt vast gezellig!
Voor jullie thuis, zet hem op in de kou! En geniet van alle feestdagen! Merry Christmas :)
Kusjes!
Mijn laatste blog geeindigd in Dunedin bij een wwoofing plek. Ik ben hier 5 dagen gebleven. Twee net wel/net niet gepensioneerden. Rustig plekje. De man des huizes had een verschrikkelijk accent, dus dat was even wennen! Uiteindelijk lukte het aardig en hoefde hij niet alles 3x te zeggen hihi. Een dagje met ze op pad geweest voor een fietstochtje (letterlijk TJE; ik geloof dat het 15 minuten duurde haha). Maar was gezellig en kreeg ook nog een koffie en lunch achteraf.
Daarna ging ik naar een andere wwoofing plek in Queenstown. Dit was een hele andere ervaring.. De vrouw des huizes, Janet, kwam me ophalen bij het busstation en ik kreeg niet eens een hand of andere vorm van kennismaking.. Was op zich al opmerkelijk. Eenmaal bij het huis aangekomen, bleek dat Janet panisch is voor bedbugs (had ze een nare ervaring mee gehad, dus valt wat voor te zeggen..). Dus moesten al mijn spullen buiten op het balkon blijven. Naast haar koffer die dus vol zat met bedbugs, hmm.. Ik mocht alleen het hoognodige mee naar binnen nemen en dat vooral goed afkloppen. Zo gezegd, zo gedaan; ik ben de beroerdste niet. Dan 2 seconden voordat ze mijn slaapkamer laat zien, vertelt ze me dat ik een kamergenoot heb! Goed, dat is niet gebruikelijk.. En bedankt voor het zo op tijd zeggen. Gelukkig bleek dit een heel aardig meisje te zijn (Lea, 18 jaar, Duits) en was zij mijn redding om daar te overleven. Ik heb Janet de rest van de avond niet meer gezien en moest dus alles wat me te doen stond van Lea horen. Prima, zal wel. Volgende morgen op tijd opgestaan. Ontbijtje gemaakt en wilde aan de tafel in de eetkamer gaan zitten, maar NEE! Dit was voor de gasten. Ik moest buiten gaan zitten. Goed.. Ook stonden er eieren klaar, maar toen ik vroeg of ik die mocht klaarmaken voor mezelf, keek Janet alsof ik zojuist iets heel raars had gezegd.. Natuurlijk was dit ook alleen voor de gasten. Samen met Lea in de ochtend de klusjes afgewerkt en 's middags tijd voor mezelf. Lea ging bungeejumpen, dus zou er tot laat in de avond niet zijn. Goed moment voor mij om tijdens het eten de rest van dit mega opmerkelijke en ongemakkelijke gezin te ontmoeten. Ik stelde mezelf voor, maar kreeg alleen wat gemompel terug. En blijkbaar praten ze niet echt tijdens het eten, dus wederom zeer aangenaam. Gelukkig kon ik 's avonds laat bij Lea mijn hart luchten en die zei dat het inderdaad altijd zo gaat en zij de gezamenlijke momenten zo kort mogelijk laat duren. Goed idee! Ik had eigenlijk afgesproken 10 dagen te blijven, maar Lea zou na 6 dagen vertrekken en om zonder haar 'verder te moeten' zag ik echt niet zitten! Dus besloot ik dat dit een uitgelezen kans was voor wat assertiviteitstraining en wilde de volgende dag met Janet gaan praten. Maarrr de volgende ochtend was ze nergens te bekennen. Niemand overigens.. Lea en ik zijn gewoon ons dagelijkse ding gaan doen en 's middags Queenstown centrum in gegaan. We kwamen rond 6 uur weer thuis en meestal hebben we avondeten tussen 6 en 7. Er werd nog niet in de keuken gerommeld, dus gingen we nog even naar onze kamer. Om half acht nog steeds niks.. Ik ging beneden checken, maar er was niemand. Ik besloot even beneden te blijven en 5 minuten later kwam de man des huizes naast me staan. (zonder iets te zeggen!) Ik vroeg of alles oke was en kreeg een 'nee'. Blijkbaar lag Janet in het ziekenhuis.. Ze had al weken last van verkoudheid/benauwdheid en het was blijkbaar die nacht tot een dieptepunt gekomen. Super zielig. Ik probeerde meer te vragen en begrip te tonen, maar er kwam weinig uit (man van weinig woorden..). Einde gesprek: 'So, there will be no diner tonight en the next days; I went out for diner.' Dus.. Voorzichtig vroeg ik of we dan misschien een eitje voor onszelf mochten bakken (heeeel voorzichtig, want eieren was natuurlijk een verkeerd gespreksonderwerp zoals eerder bleek). Dit mocht dan wel, zolang we het simpel hielden. Zo zijn we een aantal dagen verder gegaan en Janet lag al die tijd in het ziekenhuis. Geen moment dus voor mij om met haar te praten. Maar ik wilde echt weg! Dus besloot ik het maar met manlief te bespreken. Maar ja, die zegt nooit wat, dus verder dan 'ok' kwam ik niet. Toen ik weg was, kreeg ik nog een mailtje van Janet dat ze zich in de steek gelaten voelde.. Wat ik wel begreep, maar de situatie daar thuis was echt niet fijn. Een keertje voor mezelf kiezen kan ook geen kwaad.
Toch bracht mijn verblijf daar ook leuke punten, namelijk heel vaak op stap gaan! 18-jarige meisjes doen dat overwegend nogal graag, dus daar ging ik.. Ik ben geloof ik de afgelopen week vaker uit geweest dan ik normaal gesproken in een jaar doe thuis! Leuke clubs ontdekt, leuke mensen ontmoet, veel gezelligheid! Bovendien betekende dit late opblijven dat we niet in de rij hoefden te staan voor een 'Fergburger'. Dit is een absoluut begrip hier in Queenstown en overdag staat er een rij tot aan het einde van de straat, met een hele lange wachttijd. Maar om 4 uur 's nachts niet, top!
Sinds ik weg ben bij Janet, ben ik ziek geweest. Nog steeds een beetje eigenlijk. Al de tweede keer nu! Ik heb denk ik twee dagen koorts gehad en nu voelt het alsof mijn volledige mond ontstoken is. Ik leef dus op ibuprofen en smoothies (koud en drinkbaar kan ik redelijk verdragen). Maar het gaat langzamerhand beter.
Ik hoorde vanuit verschillende hoeken over de sneeuwval in Nederland! Wow, wat vroeg! En wat ben ik blij dat ik dat mis haha. Soms wil ik al wel naar huis hoor (ben een beetje aan het 'aftellen', nog 2 maanden), maarr.. het besef in sneeuw en kou thuis te komen, doet me mijn gedachte herzien. En bovendien is er nog genoeg te zien en te beleven! Gewoon weer even wat positieve spirit oppikken!
Met Kerst staan er wat bbq's op het programma met andere Nederlanders en hostel genoten, dus wordt vast gezellig!
Voor jullie thuis, zet hem op in de kou! En geniet van alle feestdagen! Merry Christmas :)
Kusjes!
-
23 December 2017 - 08:35
Wim:
Goed dat je voor jezelf gekozen hebt. Goede kerstdagen daar. -
23 December 2017 - 09:36
Alice:
Lieve Mari
De sneeuw hier is gelukkig weer weg en nu is het steeds lekker mistig en miezerig.
Maar de kortste dag hebben we al weer gehad en het wordt een mooie groene kerst.
Beter bij jou in het zonnetje!
Hoop dat je je gauw weer beter voelt en lekker met je vrienden daar in Queenstown van de feestdagen gaat genieten!
Kus,
mamma -
23 December 2017 - 10:00
Louis:
Beterschap en hele fijne feestdagen. Hoop wel dat er meer dan ibuprofen en smoothies op tafel komt. -
23 December 2017 - 10:31
Johan:
Hey dochter,
met die speciale dagen in het vooruitzicht én je ook niet lekker voelen dan is het heel erg logisch dat er een dippie is. Komt goed hoor meid. Lekker bbq, medicijnen zullen wel aanslaan.
Ben supertrots op je.
xxx papa -
23 December 2017 - 14:52
Marieke:
Lief moppie!
Fijn om weer een verhaal van je te lezen. Hoewel ik nog wel een 'klein' sappig detail mis ;-) hihi. Super goed om te horen dat je nu regelmatig ook gewoon voor jezélf kiest, als je in zo'n vervelende situatie zit dan moet je gewoon doen wat goed voelt! Toppertje.
Wens je hele goede kerstdagen toe daar met hopelijk fijne en lieve mensen om je heen! De rest zit straks met smart weer op je te wachten hier in t koude Nederland!
Beterschap, zorg goed voor jezelf!
Dikke kus! Xxxxx
Marieke -
23 December 2017 - 16:42
Janneke:
Hé dappere nicht, tjonge wat een verhaal. Zo kan het dus ook in zo,n geval is het bijzonder prettig te kunnen bedenken dat alles maar tijdelijk is en dat je zelf de situatie kunt veranderen. Deze mensen hebben natuurlijk zo hun eigen verhaal maar ja, jij kunt niet de hele wereld op je schouders nemen toch?! Goed hoor dat je bent weggegaan. En nu de feestdagen in. Met lekker weer. Als je terugkomt neem je dat maar voor ons mee. Wij zijn een paar dagen in Enschede en omtreken en hebben lekker vakantie. Geen verplichtingen en lekker doen waar we zin in hebben. Net als jij eigenlijk :-) zo ongeveer. Heel veel beterschap, zorg goed voor jezelf. Hartelijke groetjes van Janneke -
24 December 2017 - 20:52
Rinie En Irma :
Lieve Marianne
Wij volgen je al vanaf je vertrek. Heel bijzonder om al je verhalen hier zo te lezen in het toch wel vochtige klimaat terwijl jij daar in de zon alles toevertrouwd aan ons. Je zit ook zover weg en volgens het internet ook weer zo dichtbij. Het is goed om te lezen dat je je heel goed er doorheen slaat en geniet van alles en iedereen die op je pad komen. Nieuwe vrienden maakt en ook met pijn in je hart weer moet laten gaan omdat ze net een andere richting op gaan dan dat jij gaat. Weer ruimte maakt voor nieuwe dingen en vriendschap. Top . Het is nu bijna kerst en als je dit leest bij jou al eerste kerstdag en 2018 is dichterbij dan je denkt. Ik ben benieuwd naar je ervaring om het daar mee te maken...in de zon . Ook dat zullen wij ongetwijfeld gaan lezen. Vanuit Nieuwleusen zeggen wij dan ook ....hele mooie gezellige kerst en een heel mooi en goed en gezond 2018.
Knuffels en heel veel groetjes.
Rinie en Irma -
25 December 2017 - 11:44
Harry En Linda:
Gastvrijheid is niet vanzelfsprekend. Sommigen hebben daar toch verschillende denkbeelden bij. de meeste keren heb je het getroffen, 1 x niet, lijkt me een goede score voor de wwoofing onderkomens. Fietstocht van 15 minuten is inderdaad kort, maar wees blij dat het geen 15 uur duurde!
Blijf genieten van je verblijf op het andere continent.
Fijne feestdagen en het voordeel is dat met oud en nieuw, het bijna een 1/2 dag eerder 2018 is.
Blijf en van genieten.
Harry en Linda
-
27 December 2017 - 20:03
Jacco:
Hoi zus, ziek dat is niet fijn! Hopelijk heeft het de Kerst niet teveel verpest en gaat het nu weer wat beter. Fijne jaarwisseling ook, je bent op een van de eerste plekken waar het 2018 wordt! En wat heb je toch soms een vreemde mensen, gelukkig tref je het meestal goed! xx je broer -
08 Januari 2018 - 11:50
Géry Keizer:
Hé Kanjer!
Blijkbaar is het ene Wwoof-gezin het andere niet... Mijn zusje is wwoof-host in Portugal, en wat jij beschrijft klinkt toch best wel extreem. Heel goed van je dat je zo assertief bent geweest!
Ik hoop dat je een fijne Kerst hebt gehad en wens je voor het nieuwe jaar heel veel plezier, kracht, inspiratie, liefde, gezondheid en levensvreugde. Geniet van je laatste 2 maanden en ik kijk weer uit naar je volgende verslag.
Dikke xxx, Géry -
11 Januari 2018 - 19:43
Romée:
Hallo juf Marianne
Wat leuk dat ik je zo kan volgen, wat heb je al veel gezien en gedaan. Moedig hoor, zo'n uitdaging geniet er met volle teugen van.
Het gaat op school heel goed met me maar ik mis je wel hoor, kom je als je terug in Nederland bent wel een keer gedag zeggen en vertellen over je reis.
Alvast gefeliciteerd met je verjaardag morgen, maak er een mooie dag van.
Groetjes Romée en Annette -
12 Januari 2018 - 12:17
Miranda Slabber:
Hey juffie!!
Hartelijk gefeliciteerd met je verjaardag... dit typen we nu even tijdens de boterham. Wij zijn: Romee, Claartje en Jessie .
Dit wisten ze natuurlijk te herinneren ivm verjaardag Jessie. Zij had een geweldige traktatie; namelijk Flamingo's van donuts. MMMm lekker.
Heb jij wel taart daar?
We missen je wel erg.
Hopelijk kom je een keer als je terug bent buurten.
groetjes en have fun... fijne verjaardag verder.
groetjes van ons
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
